Nihayet!

Nihayet kara kara bulutlar kapladı gökyüzünü. Son günlerde en fazla beklediğimiz durum bu. Hava serin. Belki biraz da üşütücü. Sabah evden çıkarken ben, yağmur çiseliyordu ve şemsiye alma gereği dahi duymadım. Yüzüm ıslansın istedim. Sıkınıtlar yağmur suları ile mazgallara dolup denizin suyuna karışsın istedim.

Evimizin önündeki çimenler artık sarı. Çiçek yok. Ağaçlar kavrulmuş durumda, yeşil eski yeşil değil. Yunanistan yanıyor. Güzelim Egemiz yandı bitti kül oldu. Sıcaktan kavrulmuş beton binalarımız ısı yayıyor. Asfalt ayakkabıları eritiyor. Bu yaz böyleydi ve artık sonbahar gelsin istiyor yürek. Kış karlı geçsin istiyor. Yaz geç gelsin istiyor. Tarlalar suya doysun, buğdaylar altın renginde olsun, ayçiçekleri sarı sarı gülümsesin. Haftanın üç günü büyüyen yemyeşil çimenlerimizi biçelim. Barajlar tıka basa dolu olsun. Bunları istiyor yüreğim. Gün gelsin çocuklarımız bereketli topraklarda daha uzun ömürlü olsun. Ciğerleri oksijen dolsun, yüzlerinden hormonsuz domatesin kırmızılığı hiç gitmesin.

Bir gün evlenirsem şayet ve çocuğum olursa denize kıyısı olan bir köyde yada kasabada yaşamak istiyorum. Her sabah kalkıp tertemiz havada bahçe sulamak, yeşil bahçemde kahvaltı yapmak, yalınayak dolaşmak istiyorum. Yağmur yağdığında sallanan sandalyemde düşen damlaları izlemek, cırcır böceklerinin söylediği ninniye çizmeli kedi masalıyla eşlik ederek uyutmak istiyorum bebeklerimi. Sabahın köründe ördek sesleri uyandırsın beni, musluğum bahçede olsun. Elimi yüzümü buz gibi suyla yıkayayım. Bunlar belki fantazi, hayal... Ama bir an sizi de mutlu etmedi mi? Acaba yapılabilinir mi diye düşündürtmedi mi?

Çok uzun olmayan bir gelecekte, belki benden iki nesil sonra insanlar bunların hayalini kuramayacaklar. Çünkü ne olduğu bilinmeyen şey gözde canlandırılamaz. Bunalımın en dibindeki adam gökdelenin 597. katının balkonundan atlayacak ve zorla öldürdüğü bedeni üzerine suni yağmur damlaları yağacak. Çünkü o gün şehre yağmur yağdırma günü olacak.

ps: Fotoğraf bu adresten alınmıştır.