16 Kasım 2007 Cuma

En Özel Erkeğime

Hayatta başıma gelen en güzel şeyin ailem olduğunu düşünürüm her zaman. Karşılıksız sevginin en güzel örneğinin yaşandığı, güvenin en güçlüsünün barındığı özel topluluk ve bu topluluğu bir arada, mutlu tutan bir baba.

Kız evlatlar için bir ikondur baba. Hele ki o evde babadan başka erkek yok ise... Hep onun gibi bir sevdicek isterler. Koruyucu, sabırlı, sınırsız seven. Fakat kim olabilir ki onun gibi? Babamla paylaştığım şeyleri asla kelimelere dökemiyorum. Bunu hep denerim, beceremem. Ona karşı hırçınlığım da bu yüzden. Benim erkek çocuk olmamı istediğini öğrendiğimde hiç kızgınlık hissetmediğimi hatırlıyorum. Hala da öyle. Belki de bu yüzden erkek tarafım, katılığım, onun yanındayken daha sert ve duygusuz durmam. Erkek gibi küfretmem. Verdiğim örneklere "benim babam..." diyerek başlamam. Bunun yanısıra, her terkedilişimde; başka erkeklere olan kızgınlığımı ondan çıkartmaya çalışmama rağmen benimle ağlayanım, babam...

"Beni hiç terketmeyecek olan adam; sana çok şey borçluyum. En önemlisi bana aşıladığın umut gücü için borcum büyük...

Nice nice mutlu, huzurlu ve en önemlisi birlikte geçirilecek yıllara babam"


1 yorum:

Phateeh dedi ki...

Kısacası Baba bambaşka bir kavram ve doğum gününü kutluyorum buradan. :).. Saygılar sunarım...