Kirazlar oldu sanırım... Temmuz Ayı ya işte... Normal şartlarda Haziran'dan biraz daha sıcak, Ağustos'tan ılıkça zaman diliminin adı...
Bir rivayetime göre kiraz mevsiminin en güzel gününde bir adet papatya o muhteşem yüzünü çıkartıvermiş topraktan ovalığa doğru... Bakınmış şöyle bir etrafına... Çünkü çok sıkılırmış yerin altında... Beyazımsı elbisesini kirletmekten de korkarmış. Toprak birazcık kurumaya başlasa gözünün yaşıyla ıslatırmış yeri... Toprak Ana onu kollarına alır sallarmış... Uyuturmuş... İlk zamanlar dışarı çıkıp hemen tekrar içeri girmesi bunun zamanının geldiğinden emin olamamasıymış... Bunun için tam olarak karar verdiği gün yüzünü son kez toprak altından çıkarttığında başının yanına düşen kiraz çekirdeği o günü çok çok özel kılmış Doğa aleminde... 20 Temmuz işte bugünü simgeler...
Canım Annem iyi ki çıkarttın camdan gözlerini o topraktan...
İyi ki doğdun.
İyi ki....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder