(Fotoğraf bana aittir)Gökyüzü yavaştan "Ay" 'ı konuk etmeye hazırlanırken 22 yıldır hissettiğim kerpeten gelip dayanıverir boynuma. Günün en çekilmez anıdır Melinda için...Yalnızlığı en çok duyumsadığı o lanet anlarda ya gözlerini yumar yada gökkubbenin altında sessizce oturup durur...Sadece durur...Pause...Basılacak düğme bellidir...
Türkçe'nin yalın hal eki dişlileri her neredeysem bulur beni...Karabasan...Ben buna gündüz şeytanı diyorum...Hava kararınca gidiverir.Zaman kaldığı yerden devam eder. Yengeç-yelkovan hep benim aleyhime...
Sokakta bir tek kedi yok...Köpek dahi yok..İnsan hiç yok...Bir tek ben varım...Çöken karanlığın karşısında durduğum gibi "Ay" 'ın karşısında da durdum bu gece...Dolunay...Sol notası olmayan şarkımsın benim...Nefret ettiğim..Tadı tuzu olmayan...Aynı ben, sen, o gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder