Tepkilerimi kontrol edemiyorum...
Demek istiyorum ki tepkilerim benden bağımsız dört nala, tahammülsüz beynim.
Kimyasallarım özerkliğini ilan etmiş...
İsterdim ki tepkiler olmasın, yumuşacık pamuktan bir insan olayım...
Sinirleri alınmış, kalbi jelibon kıvamında çektikçe sakız gibi uzayan.... ve hiç kopmayan...

Tepkisizliğimi istiyorum... Bunun için neden karışımları kulllanmak zorundayım ki işe yaramadıklarını bile bile...

Nefsim körelmeyecek keskin bir bıçak gibi... Nefs dediğin disiplin -ki o benden kaçmakta.. Nefs yok sadece bağımlılıklarım karşısında... Herşey işime geldiği gibi çelişik bir ihtiyaç mekanizması...

Ben yine de memnun değilim, olmuyorum...

O'na en yakın durduğum anda bir çok şeytan vesvesesi... Şimdi anlıyorum imanı doruklara ulaşanların neden akıllarını kaçırdıklarını... Zikrin asla ve asla kişiye yetmediğini... Hep daha çok, hep daha fazla yettirebilme umudu...

Anlatacağım daha çok şey var...