8 Eylül 2008 Pazartesi

Bir an tüm kalelerimin yıkıldığını ve un-ufak olduğunu düşündüm... Üzüldüm... Çok üzüldüm... Sonra tufan geçince yine dizdim tuğlaları üst-üste yarım saat içinde... Herşey yarım saatte olup biterken aklıma dün gece izlediğim I Could Never Be Your Woman filmi geldi, gülümsedim.. Sildim burnumu döndüm işime... Bir adet Ken için kavga eden iki tane Barbie'nin kavganın ortasında birdenbire "haydi sinemaya gidelim" demesi ve "ne oldu, neden mutlu oldun ki şimdi?" sorusuna "Manik Depresifmişim" lafının geçmesi çok şahaneydi...

2 haftadır çok iyi olan bünyem duyduğu ses ile artık daha iyi olacağı umudunu kamçılıyor ve biliyor ki bu olacak....

2 yorum:

Craft Woman dedi ki...

Delisin sen deli sebebini yazcam mailden

Burcu SezeR dedi ki...

Kendimi gördüm bir an o sehnede... Bağırıp çağırırken birden bire ah havalar da ne güzel.. Hahahah, adamın biri yokda giderken düşmüş ölmüş nihhahahaha...
Çok yaparım bunu =)