Minibüsün sol tarafı haşat olmuş. Birileri ölmüş olmalı kesin... Sağ taraf duruyor... Kırmızılı allıgüllü kadife koltukları var. Bir kadın var canhıraş ağlamakta... Gri bir ceket, pantolon ve aynı renk türban takmış. Bir de gözlüklü... Canı yanmış, belli ki en değerlisi ölmüş... Uzaklaştım ordan. Çıktığım izbe bara girdim... İstemiyorum, sevmiyorum fakat orada bulunmam gerekli. Çünkü Emrelerin evine hırsız girmiş ve ailesinin tümparasını çalmış... Orada olmalıyım... Çünkü aylar evvel vefat etmiş anneciğine kalan son 10 ytl parayı vermem gerekli... Yanlarında bebek var... Pamuk gibi... Kapıdan çıkarken onlar pembe başörtüleriyle, yetişiyorum 10 ytl'mi ve diğer kişilerden topladıklarımı veriyorum... Artık içim rahat...

Ve ben rüyaları hep renkli görüp hatırlıyorum... İyi mi yoksa yorucu mu? Bilmiyorum...