Pazar'ın Soyut Hali

Pazar günleri; haftanın en sevilen yegane günüdür. Tatildir..Malak gibi yatar insanlar, öğlene kadar...Sallanırlar tüm gün...Bazıları pikniğe giderler sıcak Pazar'ları..Kimileri de Pazar sabahı işten çıkar, eve atar kendilerini...Tatil olarak nitelenen bu mübarek günü uyuyarak geçirmek yemez tabii..Yapacak da bir şey yoktur...Tüm günü bir sandalye üzerinde pc ekranına bakarak geçirmeyi mantıklı görürler...

Dün de o kimilerine göre olan günü yaşadım...Bir farkla...Gereksiz olan "babalar günü" ve daha gereksizi "Öss" ile...

Öncelikle dış kapının dışında duran babama doğru hamle yaptım..Öpecektim..Öptüm mü? Evet..O anda o da ayağıma bastı ve bir çığlık bir gümbürtü..Ayağım ezildi ama olsun gereksiz günü kutlamış olduk böylece..Kırık bir ayak baş parmağı tırnağı geride bırakarak... Babamı seviyorum ben sanki...en azından ikimizde aynı saniyede poz verebilmişiz..Ortak noktamız pek çok...Onun gibi olduğum için benimle gurur duyabildiğini dahi söylemişliği vardır. Saolsun var olsun... bir ricam vardır kendinden.."Baba beni tatile yolla.."


Sonrasında Ezom'un Öss sorularını tereteden kontrol ettik...Tabii bir ağlama krizinden sonra..Pantolon askılı şişko adam "çok kolay" dedikçe sorulara, çocuk çıldırdı...Neyse...Kazasız belasız atlattık bunu da..Şimdi bir hafta sonraki YDS'yi beklemekteyiz...Ondan sonra Bogaziçi için partiler düzenlemeye başlayacağız..Umarım yani...

Öğleden sonra ben ve ben kümesimize çekildik...Son ses müziğimizi dinleye başladık...(Tabii ben hala uyumadım...) Ve evet tüm gün bunlarla geçti;

Uyku öncesi kahvemi süt niyetine yudumladıktan sonra bir ara gözümü kapadım, açtığımda gündüzdü...
Sabahtı...
Pazartesi'ydi...
Hafta başıydı....
Somuttu...

Buna ise bizler kendi aramızda kader diyoruz...