Ece

Hayatım boyunca hiçbir öğretmenime karşı büyük bir sevgi beslemedim. Kendimi bildim bileli her zaman mesafeli ve belki de çekingendim. Benden ne bekleniyorsa o şekilde görevlerimi yaptım ne daha az ne daha fazla. Yıl sonunda karnemi aldım "haydi bana eyvallah" modunda yine benden beklendiği gibi tatilimi yaptım... Bu durumu 1 yaşımdan evvel kreşe verilmeme ve üniversite son sınıfa kadar her zaman öğretmen sahibi olmama bağlıyorum.

Zor bir meslek öğretmenlik. Her öğretmen adayının psikiyatr kontrolünden geçmiş olmasını gerektiğine inanıyorum. Yahut her öğretmenin 2 yada 3 ay arayla yine aynı kontrolden geçmesinin gerektiğini düşünüyorum. Çünkü öğretmenlik bina inşa etmek gibidir. Ne kadar sağlam bina istiyorsak harcı o kadar hoşgörüyle karmak gerekir. Bu da demek oluyor ki herkes öğretmen olamaz. Gerçekten öğretmen olabilmiş kişilere mesleklerinde daha nice mutlu yıllar dilerim.

Ek: 22 Yaşında ilk öğretmenlik deneyimi için İzmit'ten kalkıp da Muş'a bir garip köye giden Elif Bilge'nin de öğretmenler günü çok çok kutlu olsun. Seninle gurur duyuyoruz.